Op zich niets bijzonders, dus ik neem me voor meteen even langs de pomp te rijden om de bandenspanning te controleren.
Halverwege ruik ik wat vreemds, steek m'n hoofd naar buiten, ruik 't daar ook en denk "staat weer eens wat in de fik" en 't is sowieso een industrieterrein.
Begint ineens het stuur te trillen, bus trekt zwaarder naar rechts, vermogen klapt in en er komt een berg rook rechtsvoor onder de bus vandaan. Direct naar de kant en op een oprit van een bedrijf stil staan.
Prachtig plaatje met de koplampbundels die door de maanverlichte rookwolken schijnen (uiteraard geen camera bij me*).
Opgeprobeerd te krikken, blijkt er bij mij dus een plaat van de voordeur naar de schuifdeur, half voor de rechtervoorkriksteun te zijn gemonteerd... die heb ik dus maar met pijn in m'n hart geforceerd om de krik er in te kunnen krijgen.
Wiel er af (al rook inhalerend en lekkere warme vingers bij het uit de slinger wrikken van de wielmoeren).
Blijkt al 't vet, drek en wat al niet dat tegen de rem aan komt lekker aan 't verdampen te zijn.
Enfin, 't koelt langzaam wat af en ik kan eens gaan kijken wat waar voor is. Eerst bewoog 't wiel totaal niet.
Dom... dat kwam door de handrem (ben auto's gewend met de handrem alleen achter

Draait nog niet. Volledige werkplaatshandboek doorgekeken, daar heb je dus ook niks aan bij pech onderweg.
Toen bedacht ik me dat ik wel eens gehoord had dat de truuk was juist harder te remmen. Gedaan en jawel, wiel draait weer. Nog maar een paar keer herhaald en kon uiteindelijk 't wiel een slinger geven en dan draaide ie nog wel wat rondjes op eigen kracht door.
Besloten dat in 't halfdonker op een oprit staan ook niet alles is, dus maar heel langzaam gaan rijden (want dan kun je dingen zien aankomen en gas nog verder terugnemen, hoef je niet te remmen voor bochten en zo), was sowieso maar iets van 2.5km van huis.
Met slechts 1 keer remmen voor een minirotonde-met-verkeer (meteen ook helemaal stil gaan staan, rem hard ingetrapt en weer opgetrokken), netjes thuisgekomen.

Mijn eerste zelf aangebrachte schade

Pfff... sorry voor 't lange verhaal, moet er even uit zo'n belevenis

(ik weet dat ik dit soort dingen kan verwachten, maar toch

(de met * gemarkeerde dingen geven maar weer aan waarom MurpHY toepasselijk is)
maar goed, waar het om gaat:


