een Frans projectje..Citroen HY Bétaillère 1966

[JanW]

Goed idee!

[JanW]

Goed idee!
Als ik de fotos op hun website zie is het dezelfde uitvoering.

[JanW]

Ik heb de fotos van de Bétaillère uit de advertentie van Citroworld aan de eigenaar voorgelegd en hij zegt dat het een 100% broertje of zusje is van zijn bus.



Plaatje op het tussenschot
Zouden veel Fransen deze aansporing nodig hebben? Of zou het voor het vee zijn geweest? Een soort premortale marinade voor de beestjes?



In de vorige update liet ik als voorproefje een beetje de roestschade en wat laswerk zien. In deze aflevering komt het serieuze werk aan bod.

Bij de lasser aangekomen heeft deze toch maar de remschoenen verwijderd omdat het wiel wederom ging vastzitten.

Als eerste is hij de (vroeger ooit) gladde en dikke vloerplaat gaan losmaken, dwz hij heeft honderden puntlassen mogen losboren of loskappen van de onderliggende wafelplaat.

Aan de randen was de vloer reeds los van de wanden en van de vroegere reparatiedelen van die met popnagels vasthebben gezeten. Bij die vroegere reparaties hebben de Jean-Pierres destijds diverse materialen gebruikt in verschillende diktes, bijvoorbeeld staal, aluminium en traanplaat.... Misschien heeft deze '"franse slag" te maken met de tekst op het tussenschot?
Daarna heeft hij de vloerplaat in delen van het chassis en de wafelplaat afgerold; hierdoor was deze goed te beoordelen


De wafelplaat was voor 75% heel aardig; aan de voorzijde was deze gaar.



Een blik in de kokerbalken liet een groot deel van de jaaroogst aan hooi zien; de verantwoordelijke bewoners waren niet thuis.
Jammer, het zou aardig geweest zijn om meer over de historie van deze bus te horen.

[Ree]

Een enorme klus, maar jullie pakken het goed aan. Chapeau!

[ghys]

Leuke fotorepportage en zie ik meteen wat er allemaal onder de vlakke plaat schuil gaat.
Aardig karwei geweest om de bovenplaat er netjes af te krijgen denk ik.
Zat er nou ook wafelplaat in de balken ter versteviging?

[JanW]

Naast alle roestperikelen zijn er ook positieve bevindingen. Zoals eerder gemeld is de bovenbouw, eigenlijk rest van de bus vanaf 10 cm boven de laadvloer naar boven, opmerkelijk gaaf en bijna vrij van roest.



Er is nergens serieuze roest, er is alleen maar oppervlakkige roest.
Op onderstaande fotos is die ergste "roest" te zien, in de carosseriestijlen achter en in de dakrand voor en achter.

..

een verrassende ontdekking bij de inspectie van de binnenzijde van de laadruimte:
Er was toch nog een kokerbalk-bewoner aanwezig! We troffen hem/haar aan in de linkerstijl van het tussenschot.

.. ..

een goed gesprek was helaas niet meer mogelijk, ook niet in ons beste frans, laat staan dat we info over de bus kregen.

.. ..

Mijn maatje de lasser heeft zijn huishoudelijke kunsten getoond en de kokerbalken ontdaan van alle sporen van deze bewoner.
De zwakte van de constructie werd goed zichtbaar, hier en daar pijnlijk duidelijk met wat tegenlicht.

....
Bovenstaande beelden verklaren ook waarom de zijwanden van de bus nogal flexibel waren geworden en aan onderzijde los heen en weer waren te bewegen, los van het chassis.
Schuin voor de bus staande was goed te zien dat de zijwanden bol naar buiten stonden.
Alvorens er ook maar iets aan de bus gelast kon worden moest eerst de geometrie hersteld en voor de toekomst veilig gesteld worden.
Gelukkig was de vloer vlak en was de bodemspeling op alle 4 de hoeken gelijk, dus het chassis was redelijk recht.
Met wat hulpmiddelen cq spanbanden werden de zijwanden weer in het gareel gedwongen.

linkerzijwand naar achteren gezien-------------------------------------------------------------linkerzijwand naar voren gezien (tegenlicht is genadeloos) het cabineschot staat ook wat losjes op het chassis

.-


Dezelfde procedure werd gevolgd voor achterwand zodat er een goede basis ontstaat voor de verdere werkzaamheden. Het belangrijkste was om eerst de maatvoering van het raamwerk in orde te maken.
Er zijn wat steviger en extra verbindingsstukken tussen chassis en carosserie ingelast voor extra stevigheid voor de achterbalk; de loszwabberende wielkast komt later aan bod.

..

..

Er is nu een chassis dat qua maatvoering weer lijkt op wat Citroen ooit had bedoeld. De wanden zijn weer recht en de laaddeur links sluit weer goed. Hoewel de maten weer kloppend zijn gaat het wat ver om te zeggen dat de stevigheid is teruggekeerd....
Nu kan er verder gewerkt worden met vervangen van roestig plaatwerk zonder dat de boel uit model raakt of inelkaar zakt.

[JanW]

Leuke fotorepportage en zie ik meteen wat er allemaal onder de vlakke plaat schuil gaat.
Aardig karwei geweest om de bovenplaat er netjes af te krijgen denk ik.
Zat er nou ook wafelplaat in de balken ter versteviging?

Het verwijderen van de bovenplaat heeft de nodige uurtjes en volharding gekost, aldus de lasser. gezien het aantal puntlassen kan ik me er iets bij voorstellen.
De wafelplaat ligt tussen de balken, iets verdiept zodat de bovenkant ervan op gelijke hoogte ligt met de bovenkant van de balken; de bovenplaat ligt dus op de bovenkant van de wafelplaat en bovenkant van de balken.

We hebben de wafelplaat niet teruggezet (nieuw niet leverbaar in nederland en in duitsland waanzinnig duur) maar gekozen voor een andere constructie. Bij een specialist had ik een stuk plaat gevonden, 100 euro voor 1 m2. Nee dus, ook omdat het erg arbeidsintensief zou worden om er weer een mooie plaat van te maken en terug te zetten.
Ik heb dus nog stukken bruikbare wafelplaat te koop.

[JanW]

zoals je (hopelijk) kunt zien ligt de wafelplaat tussen de balken met de felsrand juist op de kokerbalk zodat daar 3 lagen zijn, van onder naar boven: kokerbalk, wafelplaat en vloerplaat; in de balk zelf was er geen wafelplaat

[ghys]

Dank voor de heldere uitleg en foto's Jan.
Nu nog even de tijd vinden om zelf aan de slag te gaan.
Lasser gaat bij de franse veewagen in ieder geval goed en secuur te werk. Petje af.

[JanW]

@Ghys

blijkbaar zijn er ook andere constructies

[JanW]

Anecdote:
Ik sprak gisteren de huidige eigenaar van de bus, en hiuj vertelde me dat hij de tweede! eigenaar is; en de bus is van 1967!.
Sterker nog, de bus komt uit het dorp in de Dordogne waar hij vaak vertoeft; de plaatselijke garage heeft de bus vanaf de aflevering tot circa 2002 steeds in onderhoud gehad tot deze weer bij deze garage werd ingeleverd. Ws wilde de eerste eigenaar na 34 jaar al een andere bus?
Na een klein jaar daar buiten gestaan te hebben is ze naar Nederland gekomen.
Als de "opknapbeurt" klaar is gaat ze met de huidige eigenaar mee terug naar zijn dépendance in Frankrijk, naar hetzelfde dorp met dezelfde garage, die haar al kent sinds 1967; en wie weet misschien wel dezelfde garagist?
Ik moet nog even overleggen of we dan de oude kokerbalkbewoner ook weer terugbrengen naar zijn geboortegrond.

[JanW]

Na oprollen van de vloerplaat, constateren van de marginale samenhang tussen koets en onderstel en weer terugbrengen van de geometrie met spanbanden en veel lasdraad en stukjes gezond ijzer, werd het tijd om de rest van de roestperikelen te lijf te gaan; en perikelen waren er genoeg en uitgebreid. De lasser toog voortvarend aan het werk.
Roestige delen van de wielkasten werden ruim uitgeslepen en vervangen door lekker fris staal. Oplettende lezers zullen gezien hebben dat diverse plaatdelen niet tegen elkaar maar over elkaar zijn gelast. Er zijn vele, vele gaatjes geboord in de nieuwe delen die vervolgens met proplassen zijn vastgelast op het onderliggend plaatwerk. De reden is dat dit tijdsbesparend was en aanzienlijk gemakkelijker vanwege de geringe dikte van het originele plaatwerk; ook hadden we nu minder last van kromtrekken; en daarbij was het doel niet een perfecte restauratie maar een goede degelijke en functionele bus.

De enkele lasjes die je op de fotos ziet zijn hechtlasjes; wat je niet ziet zijn de talloze proplassen waarmee de nieuwe plaatdelen op het oude staal zijn vastgelast; na vlakslijpen en opbrengen van zinkprimer zijn ze onzichtbaar.

.

De onderzijde van de cabineachterwand werd listig uitgeslepen zodat de verstevigingsribbels bleven staan; de nieuwe plaat werd creatief uitgeknipt en kon er als het ware tussen gevlochten worden.



Rechterzijwand en rechterwielkast

..

Gezien de staat van de wafelplaat, de prijs ervan (indien verkrijgbaar) en het arbeidsintensieve vastlassen hebben wij gekozen voor een alternatieve ondersteuning van de vlakke bodemplaat in de vorm van een frame uit vierkante balkjes.



De lasser heeft zich nog de nodige uren mogen vermaken met slijptol, vele stukjes plaat en meters lasdraad voordat de aansluiting van de carosserie met de vloer en het chassis weer echt op orde was gebracht.
Toen werd het tijd om de kokerbalken te fatsoeneren alvorens de vloerplaat geplaatst kon worden.
De roest werd weggeborsteld met een roterende staalborstel waarna 2 lagen van een dunvloeibaar epoxy antiroest/impregneermiddel werden opgebracht. Vanwege het dunvloeibare karakter kroop het spul mooi in de puntlasnaden. Het leverde een heel ander gezicht op dan de eerste aanblik toen de vloerplaat werd verwijderd.

.

De vloerplaat is 2 mm dik en dus niet erg gemakkelijk te hanteren. de plaat werd in 2 delen geplaatst; dit maakte het passend maken ook wat minder lastig.
.

En wat een gaaf gezicht toen die plaat op zijn plaats lag!



Het grote laswerk is dus klaar!!

Wat nu moet gebeuren is de bus op haar kant leggen en de bodem schoonborstelen , voorzien van kit en een antiroestbehadeling geven.

Maar eerst maar eens zien dat ik de bus weer in mijn werkplaatsje krijg.

[MicHYl]

Gaaf!!

[JanW]

Ik zou dus even het busje vervoeren naar mijn werkplaatsje.
Ambulance en trekauto geregeld en opladen maar. Nee dus.
Deze ambulance was enkele centimeters smaller dan de vorige: één stel wielen kwam op de railing van de ambulance terecht.
Door gedeeltelijk leeg laten lopen van de banden en met wat wrikkken, duwen en trekken floepten de acherbanden tussen de railing.
De bus stond zijdelings muurvast, dat weer wel!.

.

Na een vlotte reis terug naar Breda was er de uitdaging om in mijn ééntje de bus eraf te krijgen, en zonder schade.

Wederom opkrikken om de wielen weer op de railing te krijgen een heeeel voorzichtig eraf rollen; ik was bang dat de oprijplaten zouden kantele omdat de wielen op de buitenkant ervan reden; dat is gelukkig niet gebeurd.
Op de fotos is goed te zien dat door hoogteverschil 1 voorwiel wordt opgetild als teken dat het chassis weer aardig stijf is.


..


Na wat geworstel stond het spul keurig op straat; ik heb de ambulance ook maar even gebruikt om mijn Traction Avant in dezelfde werkplaats te dumpen; wel zo aardig voor de beide dames om samen te staan, kunnen ze wat bijkletsen in het frans; er staat nog een CX en een XM, dus aan gesprekstof geen gebrek. De Toplolino spreekt belgisch.

.

[JanW]

Op een andere site is ook een blog over deze bus

http://www.official-lifestyle.com/the-citroen-hy-project-part-2-back-from-the-welder/

NB deze link werkt niet meer,het domein is verwijderd!!

Het blog is verplaatst naar http://www.official-automotive.com/index.php?do=/blog/